Zamiokulkas zamiolistny (Zamioculcas zamiifolia) należy do rodziny obrazkowatych (Araceae) – podobnie jak filodendron i syngonium. W warunkach naturalnych zamiokulkas jest byliną rosnącą na suchych i kamienistych terenach, w cieniu wyższych roślin. Liście zamiokulkasa charakteryzują się kształtem elipsy z ostrym wierzchołkiem. Są one błyszczące oraz dość twarde, przyczepione do sztywnych łodyg, które wyrastają z bulw.
Uprawa zamiokulkasów jest stosunkowo prosta, ponieważ roślina ta jest odporna na niskie natężenie światła, suszę i nie wymaga częstego podlewania. Można ją podlewać nawet raz na 2-3 miesiące. Podobnie jak sukulenty roślina potrafi gromadzić wodę w łodygach. Zamiokulkas preferuje jednak jasne, ale nie bezpośrednie światło, a także ciepłą temperaturę w zakresie 18-26 stopni Celsjusza. Roślina chętnie obraca się do światła dlatego warto ją co jakiś czas obrócić by rozwijała się równomiernie.
Jeśli chodzi o podłoże, zamiokulkas najlepiej rośnie w dobrze przepuszczalnym, luźnym podłożu.
Zamiokulkas rzadko kwitnie w warunkach domowych – jego kwiaty mają formę kolb.
UWAGA ! roślina trująca
